Συμβουλευτική σε οικογένειες

Η συμβουλευτική σε οικογένειες έχει σαν στόχο την διερεύνηση των ζητημάτων που διαπραγματεύεται ο έφηβος στο μεγάλωμά του και ταυτόχρονα την συνδιαλλαγή και την επικοινωνία του με τους γονείς του, μέσα από νέους ρόλους.

Στη δεύτερη δεκαετία της ζωής, μια σειρά βιολογικών εξελίξεων γνωστών ως ήβη μεταμορφώνουν τα άτομα από την κατάσταση της φυσικής ανωριμότητας σε μία κατάσταση στην οποία είναι βιολογικά ώριμα και ικανά για σεξουαλική αναπαραγωγή. Οι σύγχρονες κοινωνίες δεν διαθέτουν κάτι που να αντιστοιχεί σε μία τελετή μύησης που να σηματοδοτεί το τέλος της παιδικής ηλικίας. Τα γεγονότα της ήβης σπάνια συζητιούνται δημοσίως από τους ανθρώπους που τα βιώνουν ή από την κοινότητα στην οποία ζουν. Οι έντονες αλλαγές στις βιολογικές ικανότητες των νέων ανθρώπων συνδέονται με εξίσου έντονες αλλαγές στο τρόπο συναναστροφής με την οικογένεια και τους συνομηλίκους.

• Η συναναστροφή με τους συνομηλίκους καταλαμβάνει ακόμη περισσότερο χρόνο από όσο στη μέση παιδική ηλικία.
• Οι εφηβικές ομάδες συνομηλίκων λειτουργούν με λιγότερη καθοδήγηση και έλεγχο από τους ενήλικες.
• Οι έφηβοι απομακρύνονται από τους ενήλικες και αναζητούν άτομα του αντίθετου φίλου.
• Τα μέλη των ομάδων συνομηλίκων πληθαίνουν την ίδια εποχή που οι φιλίες και άλλες στενές σχέσεις αποκτούν μεγαλύτερη ένταση.

Οι έφηβοι διαλέγουν φίλους με τους οποίους έχουν κοινά ενδιαφέροντα, κοινές αξίες, πεποιθήσεις και συμπεριφορές, γιατί τέτοιου είδους φίλοι έχουν περισσότερες πιθανότητες να σε στηρίζουν και να σε καταλαβαίνουν.

Στο πλαίσιο των προσωπικών αποκαλυπτικών συζητήσεων με στενούς φίλους, οι έφηβοι προσδιορίζουν τον εαυτό τους και διερευνούν την ταυτότητά τους. Η δυσκολία στη δημιουργία φιλίας κατά τη διάρκεια της εφηβείας είναι μέρος ενός ευρύτερου συνδρόμου κακής προσαρμογής.

Οι οικογενειακές σχέσεις τόσο των αγοριών όσο και των κοριτσιών αλλάζουν με την έναρξη της ήβης. Οι αλλαγές στη σχέση γονέα παιδιού είναι μία διεργασία αποκοπής από την οικογένεια και την ίδια στιγμή μια διεργασία επαναδιαπραγμάτευσης μιας συνεχιζόμενης σχέσης. Ποιος αποφασίζει για τον εαυτό του? Ποιός είναι υπεύθυνος για τον εαυτό του? Από την άλλη πλευρά ο γονιός είναι ένας ρόλος. Οι ρόλοι των συζύγων, του πατέρα ή της μητέρας είναι επίκτητοι και εντάσσονται στους οικογενειακούς ρόλους. Εξετάζοντας τους ρόλους μέσα στην οικογένεια διαπιστώνουμε κάποια ιεράρχηση όσον αφορά την ισχύ, τη δύναμη και τη λήψη των αποφάσεων. Η οικογενειακή δομή μεταβάλλεται συχνά, λόγω εξωτερικών όσο και λόγω εσωτερικών συνθηκών, παρόλα αυτά, τα γνωρίσματα του κάθε ρόλου μέσα στην οικογένεια διατηρούν ισχυρή την επίδραση σε κάθε μέλος της. Πολλοί γονείς επηρεάζονται αμεσότερα από τις σύγχρονες πολιτισμικές αντιλήψεις, ώστε οι ρόλοι μέσα στην οικογένεια να μεταβάλλονται σημαντικά. Σε πολλά σπίτια, η μητέρα αναλαμβάνει και τους 2 ρόλους, φροντίζει και στηρίζει παράλληλα. Οι ανύπαντρες μητέρες επωμίζονται όλα τα συμβατικά γνωρίσματα τόσο της μητρικής όσο και της πατρικής φροντίδας. Το ίδιο, μπορεί να συμβαίνει και με τους άγαμους πατεράδες. Μερικές γυναίκες επιλέγουν να αποκτήσουν μόνες τους παιδιά χωρίς την βοήθεια ή την παρουσία του πατέρα. Οι ρόλοι των γυναικών έχουν αλλάξει σημαντικά κάτι που επιφέρει σταδιακά και την αναθεώρηση στους ρόλους των συζύγων και γονέων.